W tej zakładce chciałbym przybliżyć Państwu jednostki chorobowe, z którymi m.in. spotykam się w swojej pracy.

Zespół bolesnego barku, Zamrożony bark:

Pod tą nazwą ukrywa się niejedna a wiele przyczyn powodujących ból barku. Najważniejszą sprawą zatem wydaje się być, ustalenie ograniczenia zakresu ruchu oraz przyczyny bólu stawu barkowego, od tego zależeć będzie wybór metody leczenia.

Pierwotnym symptomem omawianego problemu jest ból. Z doświadczenia wiem, że początkowo jest niewielki, pojawia się gdy chcemy wykonać ruch zgięcia w stawie. Z biegiem czasu ból nasila się oraz zaobserwować można przy innych ruchach np. odwiedzeniu, rotacji zewnętrznej lub rotacji wewnętrznej. Zdarza się tez tak, że pojawia się nagle, gdy mamy do czynienia z gwałtownym ruchem któremu towarzyszy ostry objaw bólowy. Naturalną reakcja na ból jest unikanie jakiegokolwiek ruchu. Właśnie wtedy tez może dojść do tzw. „ zamrożenia baru” w środowisku medycznym tak mówi się o pogrubieniu oraz usztywnieniu torebki stawowej, to z kolei prowadzi do niemożności wykonywania jakichkolwiek ruchów. Nieistotne jest to czy ból narastał stopniowo czy też pojawił się gwałtownie, ważne jest aby skonsultować się z fizjoterapeutą. Do najczęstszych przyczyn, które mogą powodować zespół bolesnego barku zaliczyć można:

• Urazy ścięgna
• Przeciążenia mięśni
• Urazy więzadeł
• Zapalenie kaletki podbarkowej

Ich powodem mogą tez być :

• Choroby reumatyczne np. RZS, choroba zwyrodnieniowa stawów
• Choroby neurologiczne np. zapalenie splotu szyjnego, ramiennego

Pomocne w ustaleniu przyczyny są testy funkcjonalne oraz badania obrazowe:

• Testy ortopedyczne
• Testy neurologiczne
• RTG
• Rezonans magnetyczny
• Ultrasonografia

Łokieć tenisisty

Jak sama nazwa wskazuje w dużym stopniu dotyczy osób uprawiających tenis ale także osób spędzających wiele godzin przed komputerem, częstego używania śrubokręta, nagłego szarpnięcia smyczą przez psa. Jest to zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Urazom ulegają mięśnie prostowniki nadgarstka. Powodem takiego stanu jest nieprawidłowe ukrwienie tkanek oraz kiedy dochodzi do zmian degeneracyjnych kolagenu, powodując stan przeciążeniowy mięśni. Pierwszym objawem sugerującym ,iż może to być łokieć tenisisty jest ból, który pojawia się na zewnętrznej stronie łokcia. Ból może również promieniować na przedramię, nadgarstek aż do dłoni zgodnie z przebiegiem mięśni objętych zmianami. Ból nasila się podczas wykonywania ruchów w stawie łokciowym.

Łokieć golfisty

W tym przypadku dochodzi do zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Ból pojawia się na wewnętrznej stronie łokcia, związany jest z powstawaniem mikrourazów mięśni zginaczy nadgarstka. Powodem takiego stanu jest nieprawidłowe ukrwienie tkanek oraz kiedy dochodzi do zmian degeneracyjnych kolagenu, powodując stan przeciążeniowy mięśni. Przyczyna owego stanu związana jest z sumą wielokrotnego powtarzania jednego ruchu lub tez niedorozwojem mięśnia. Tak jak wcześniej wspomniałem głównym objawem sugerującym, że może to być łokieć golfisty jest ból umiejscowiony na wewnętrznej stronie łokcia, podczas takich ruchów jak zginanie, nawracania przedramienia.

Zespół cieśni kanału nadgarstka.

Jest najczęściej występującą neuropatią, która powoduje ucisk troczka zginaczy, kości nadgarstka na nerw pośrodkowy w kanale nadgarstka. U pacjentów zwykle występuje w okresie pomiędzy 30 a 60 rokiem życia. Do charakterystycznych objawów zespołu można zaliczyć parestezję na przebiegu nerwu pośrodkowego takie jak mrowienia, drętwienia oraz cierpnięcia. Kolejnym objawem jest współistniejący tętniący, głęboki ból pojawiający się w obszarze ręki i bywa tak ze przedramienia. Główną przyczynę upatruje się w przeciążeniu nadgarstka, która związana jest z wielokrotnymi szybkimi powtórzeniami danej czynności. Dolegliwości związane z zespołem cieśni kanału nadgarstka w znacznym stopniu powodują ograniczenia sprawności ręki. Parestezja, ból powoduje obniżenie jakości życia, często prowadzi do inwalidztwa zawodową, co w konsekwencji prowadzi do wykluczenia ze społeczeństwa i absencji w pracy. W zachowawczym postępowaniu oraz pooperacyjnym wykorzystuje się szerokie spektrum działań fizjoterapeutycznych, których celem jest doprowadzić do odbarczenia nerwu pośrodkowego, eliminację bólu, zwiększenie siły mięśniowej oraz poprawę czucia i sprawności chorej ręki. Wybór leczenia uwarunkowany jest od decyzji pacjenta, przyczyny występowania objawów jak i stopnia uszkodzenia.